چهارشنبه رفتيم، خانه يكي از اقوام نزديك، كه مي‌خواست بره به بلاد شيطان بزرگ.
اونجا كلي صحبت كرديم. بحث سر كامپيوتر و پيشرفت تكنولوژي بود، و اين كه ديگه، انسان خيلي كارها را مي‌توانه انجام بده، كه يك دفعه يك نفر اون وسط گفت: كه هيچ كس نمي‌تونه مثل چيزي كه خدا درست كرده، درست بكنه، آنچه‌را كه اون مي‌ده يك جور ديگه هست و ....
بعد از اين صحبت‌ها، يكي از مهمانها توي جمع گفت: كه توي اين رابطه،‌ قرآن صحبت خوبي كرده، و اشاره به آيات سوره بقره كرد.‌(آيه 30) كه خدا به فرشته‌ها مي‌گه كه من نماينده‌اي روي زمين برمي‌گزينم و از انسان به عنوان خليفه خودش نام مي‌بره. بعد از اين صحبت نتيجه گرفت كه انسان هنوز خيلي جاي پيشرفت داره، و حالا حالاها مي‌تونه توانايي خودش را افزايش بده. ... طرف مي‌گفت: اين آيات قرآن خيلي جالبه و ...

موقع برگشتن به خانه همش در مورد اين آيه‌ها فكر مي‌كردم، پيش خودم گفتم، از آنجا كه ما نماينده خدا بر روي زمين هستيم و خدا از روح خودش در ما دميده، پس انسان واقعا توانايي اين را داره كه انسان را شبيه سازي كنه، و اين اجازه را هم داره كه دست به عمل همانند سازي انسان بزنه. ... .
...
...
در نهايت فكر كردم،‌ نهايت انسان كجاست، آيا مي‌شه براي پيشرفت انسان انتهايي متصور شد؟!