یکشنبه، اسفند ۰۳، ۱۳۸۲

شنبه
همينجوري تو فكرم،‌ كار زياد دارم. تا عصري همينجور 1 سر مشغولم.
سركلاس زبان، اين معلم زبانمون به من گير داده.
چند بار به من مي‌گه:
Raha, take it easy?!
ok?!

سر كلاس همه تلاشم رو مي‌كنم كه لبخند بزنم، منتها مثل اينكه تلاشم خيلي موثر نيست.
چون، موقع تمرين دوباره اومد بالاسرم و خيلي آروم به فارسي گفت: رها اگر دفعه بعد با اين اوضاع و احوال بياي سر كلاس، از كلاس مي‌اندازمت بيرون. اين چه وضعش هست. و به شوخي مي‌گه ناراحت نباش خودم با اون صحبت مي‌كنم.
مي‌خندم، تقريبا تا آخر كلاس ديگه خوبم. :)
سركلاس كلي طرفداريم رو مي‌كنه، و به بقيه مي‌گه شما ها چه دوستايي هستيد كه به رها كمك نمي‌كنيد.
و منم فقط به حرفهاي معلممون مي‌خندم. :)

از كلاس اومدم بيرون، به ميس كالهاي تلفنم نگاه مي‌كنم. دوستم به من زنگ زده و برام پيغام گذاشته كه فردا ساعت 9:30 قرار جلسه گذاشتم و تو هم بايد حتما باشي.
زنگ مي‌زنم، و با خنده مي‌گم، مي‌ذاشتي، همون فردا صبح به من خبر مي‌دادي! آخه من فردا بيام تو جلسه چي كار كنم :)
يكم با هم چونه مي‌زنيم، خلاصه قرار مي‌شه كه فردا صبح بريم اونجا.
...

هیچ نظری موجود نیست: