ديروز (4/2/81) سرمقاله روزنامه رسالت اين عنوان را داشت. "همگرايي ملي، نقطه پايان جنگ سرد سياسی".

به قول يکي از دوستانم مي گفت يک سال اينها را گرفتند، بعد مي‌آيند مي‌گويند ببخشيد. شما نديد بگيريد. بگذريم از اينکه حدود 4-5 ميليارد تومان برای اين گروه از زندانی‌ها وثيقه گرفته‌اند. تازه اين جدا از حق العمل کارشناسی هست که حدود 6-7 ميليون تومان هست که آن را هم فقط به صورت نقد مي‌گرفتند. (حتي چک پول را هم قبول نداشتند.)
هنوز يادم نمی‌رود بعد از خواندن حدود 300- 400 صفحه اتهام، موقع دفاع متهمان که شد، به بعضی از زنداني‌ها از دادن کاغذ براي نوشتن دفاعيه جلوگيری کردند و گفتند قاضي خودش تشخيص ميده که شما چقدر بايد از خودتون دفاع کنيد. مگه مي‌خواهيد قصه بنويسيد که 100 صفحه کاغذ مي‌خواهيد. چند صفحه كاغذ برای شما کافی هستش. مي‌گفتن امكان اين را نداريم كه به شما كاغذ بديم.
يا تا روز قبل از دادگاه اتهامات خودشون را به اونها نگفتند. مي‌گفتند دستگاه فكس خراب شده و پيك هم نداريم كه براتون بفرستيم..
يا ....