بعد از 1 ماه و نيم، دوباره از خانه به اينترنت وصل شدم.
مثل كسي شده بودم كه يك مدت زياد، زير آب بوده و نميتونسته نفس بكشه. حالا كه اومدم روي آب، دارم نفس نفس ميزنم.
با اينكه هر وقت ميخواستم از توي شركت، مياومدم رو خط، ولي اينجا يك چيز ديگه هست. تو شركت اصلا نميتونستم راحت بنويسم. اصلا دوست ندارم اونجا، كسي بدونه كه ياد داشت مينويسم.
از وقتي كه روي خط اومدم، چراغهاي مودمم خاموش نميشه،فقط نزديك 15MB نامه دانلود كردم. البته قبلش تمام ويروس كشها و فايروالهام را اپديت ميكردم.
يك مقاله توي سايت BBCديدم،كه نوشته مسعود بهنود، بود. عنوان مقاله اين بود.
بحران نيروی انسانی و فرار نخبگان از ايران
در آخر مقاله هم در مورد مرحوم علی اسدی استاد جامعه شناس صحبت كرده بود. كه 10 سال پيش به مسوولان کشور هشدار داد که تا يک دهه ديگر کشور از نظر تامين نيروی انسانی متخصص دچار بحران بزرگی خواهد شد.
وی تحقيقی با عنوان « گردش نخبگان در جامعه» در اين زمينه انجام داده است.
اين جمله را هم از دکتر اسدی که بر مقدمه کتاب خود در مورد توسعه ژاپن نوشته نقل كردند:
« جهان عقب افتاده جهانی است که در آن گزارش های علمی به روز خود خوانده نمی شود و به تصميم گيری ها راه نمی يابد و تنها ارزش آن را دارد که روزگاری با حسرت به ياد آورده شود.».
پ.ن.
بالاخره بعد از مدتها، خانه فرش شد، و يكم شكل و قيافه پيدا كرد.
پنجشنبه، آبان ۰۱، ۱۳۸۲
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر