موسيقی

موسيقی
به طرز عجيبی علاقه‌ام به موسيقی در حال تغيير هست.
قبل از اين هر وقت مي‌رفتم تو شهر كتاب، فقط بين كتابها مي‌گشتم، منتها تازگي پام به قسمت نوار و سي‌ديش هم باز شده و كلي از وقتم رو توي اون قسمت مي‌گذرونم. و معمولا هم دست خالي بيرون نمي‌آم. فكر كنم ديگه بايد ماشينم رو عوض كنم، چون ضبط ماشينم، سي‌دي نمي‌خوره :)

اكثرا، وقتي شبها تو ماشين تنها مي‌شم، صداي ضبط رو تا آخر باز مي‌كنم. خودم رو رها مي‌كنم، بين موجها و صداهايي كه تو ماشين مي‌آد. يكجوري احساس مي‌كنم كه قل‌قلكم مي‌آد. اون لحظه، حس پنبه‌اي رو دارم كه پنبه زن، افتاده به جونش و داره اون رو مي‌زنه. حس خوبي هست. :)

پ.ن.
اين رها شدن خيلي خوبه، فقط يك اشكال كوچك داره، اون هم اينكه ديگه آدم متوجه بيپ بيپ كيلومتر شمار ماشينش نمي‌شه. :)