خب بازم طبق معمول، يكي دو روز نتونستم بنويسم
شنبه با يك نفر داشتم صحبت مي‌كردم، به من گفت: ببين ما ممكنه كه با همه اين دولت مردها بد باشيم، ولي اگر كسي به كشور ما حمله بكنه، تمام اين بچه سوسول ها هم كه به اينها فحش مي دهند هم مي‌روند به جبهه.
با اين كه من اولش به اين صحبت يكم شك داشتم، ولي يكشنبه شب، وقتي كه كانال 3، سرود «اي ايران» را پخش مي‌كرد(نسخه اصلي ) و پشت صحنه هم صحنه هايي از دماوند و آرش كمانگير - صحنه هايي از انقلاب مشروطيت و ... ناخودآگاه دلم لرزيد، پيش خودم گفتم: فردا خيلي شلوغ مي‌شه.
وقتي به تاريخ هم نگاه مي‌كنيم.مي‌بينيم در طول تاريخ ممكنه كه مردم خيلي وقتها، از دست حاكمان، دل خوشي نداشتند، ولي هميشه تمام سعي خودشون را كردند كه كشور حفظ بشه، و اين مرزها كه امروز كشور ما داره، با چنگ چندون حفظش كرديم.
(ياد دليران تنگستون مي‌افتم)
مي دونم اگر بازم كسي تماميت ارضي كشورمون را تهديد كنه، بازم همه وارد صحنه مي شوند. ممكنه امروز يكسري بگويند كه، گاشكي آمريكا بياد و ما را از دست اين آخوندها راحت كنه، ولي وقتي آمريكا بياد، همين افراد اولين افرادي هستند كه مي‌روند به جبهه، و همه مي‌شوند، جز دشمنان خوني آمريكا.
شنيدم آمريكا قول 3 تا جزيره را به امارات داده، امارات هم قول داده كه امنيت خليج را بطور كامل تامين كنه.
نميدونم، آيا مي‌دونيد كه چرا اين 3 جزيره (تنب بزرگ، تنب كوچك و ابوموسي) اينقدر مهم هست؟
تو خليج فارس، سمت امارات صخره اي است و سمت ايران شني، تمام كشتي‌هاي بزرگي كه مي‌خواهند از تنگه هرمز عبور كنند، مجبورند كه از بين اين 3 جزيره عبور كنند. هر كشوري كه اين 3 جزيره داشته باشه، كنترل تنگه هرمز، و تمام نفت كشهايي كه از اون عبور مي‌كنه رادر دست داره. (اين امتياز خيلي بزرگي هست.)
به هر حال اگر آمريكا حمله بكنه، اتفاقات توي منطقه خيلي پچيده خواهد شد.
راستي امروز 22 بهمن، شلوغ تر از سالهاي پيش بود، خاتمي هم نسبتا خوب صحبت كرد، گرچه من از اين اصطلاح «مردم سالاري ديني» اصلا خوشم نمي‌آد.( به نظرم خيلي معني نداره.) و خاتمي چندبار تو صحبتهاش از اون استفاده كرد.
راستي يك چيز ديگه، امروز وقتي مراسم تظاهرات را از تلويزيون نشون مي‌داد، و همه همش شعار «مرگ بر ...» مي‌دادند، پيش خودم گفتم: مي‌شه يك زماني برسه كه ما توي تظاهراتهامون به جاي شعار «مرگ بر ...»، شعار براي «صلح» بديم. به نظر شما مي‌شه؟