پنجشنبه، خرداد ۲۱، ۱۳۸۸

انتخابات 3

شب 4 شنبه
موقع برگشتن طرفدارهای احمدی نژاد و موسوی توی خیابان زیاد هستند، طرفدارهای احمدی نژاد معمولا به ساعت 22:30 اشاره دارند که قرار هست در وقت اضافه داده شده، کاندیداشون صحبت کند.
فرصتی که خیلی عادلانه به نظر نمی‌رسد. هر چی باشه، او 4 سال رئیس دولت بوده و همه قدرت در دستش بوده و ... پیش خودم می گم، وضع این آدم، خوب نیست که راضی به همچین کاری شده.

شب 4 شنبه با یکسری دوستام جلسه دارم، قرار هست که در مورد انتخابات صحبت کنیم.
توی این جمع طرفدارهای احمدی نژاد و محسن رضایی بیشتر هستند. (اصولگرا هستند.) البته 3-4 نفر هم طرفدار موسوی هستیم.
می‌شینیم صحبت می‌کنیم. آخرش اصولگراها مایل به محسن رضایی می شن. و ما هم ... :)
همونجا فیلم وقت اضافی رو می‌بینم. و باز هم صحبتهای همیشگی...
بعد از صحبتهاش، ما واقعا نفهمیدیم. که چطور صدها سد در دوره ایشان شروع شده و تموم شده یا چطور یک دفعه تونستیم در عرض 4 سال ماهواره بسازیم و ...
تا اونجا که من می فهمم، فقط طراحی، همچین کارهایی 2-4 سال طول می کشه. حالا ساختش بماند.
آخر وقت یک دیگه از بچه ها به جمع ما اضافه می شود. که توی ستاد محسن رضایی هست.
نسبتا خوشحال هست.
می‌گه: طبق آخرین نظرسنجیها موسوی اول هست، و با توجه به صحبتهایی که شده، محسن رضایی می‌تواند نفر دوم شود. اگر محسن رضایی دوم شود، در دور دوم می تواند موسوی را هم شکست دهد!

آخرین شب تبلیغات هست. همه به شدت مشغول هستند. در مورد تبلیغاتی که این دوره شد فکر می‌کنم و به نتیجه.

ته دلم همچنان نگرانم.

هیچ نظری موجود نیست: